Desconectar y disfrutar

Waar de meeste mensen in Spanje komen overwinteren, deden wij het dit jaar andersom: wij gingen overzomeren in Nederland. Terug in Llutxent merkten we dat het tijd werd om écht even te ontkoppelen – en dat bracht ons bij een bijzonder weekend vol ontspanning, ontmoetingen en inspiratie.

Overzomeren in Nederland

Vanwege de hitte in juli en augustus leek het ons een goed idee om de zomermaanden in Nederland door te brengen.

Na deze overzomering – met veel mooie momenten, maar ook een flinke domper door de diefstal van onze dierbare instrumenten – keerden we terug naar ons huisje in Llutxent. We merkten dat we moe waren en niet helemaal fit. Ook realiseerden we ons dat we in de vier jaar dat we hier wonen eigenlijk nooit écht vakantie hadden genomen. Het online werk gaat maar door.

Online werk

Online werken heeft veel voordelen, maar ook een keerzijde: je kunt het overal doen – dus ook altijd. De telefoon is er altijd, en negeren is lastig.

We probeerden structuur aan te brengen:

- geen telefoons of laptops in de slaapkamer

-´s ochtends eerst wandelen of zwemmen, dan koffie en pas daarna de telefoon

- een halfuur voor het slapengaan geen schermen meer

- tijdens de maaltijden: telefoons weg

Maar zelfs dan blijft het een groot deel van ons leven. Daarom besloten we: tijd voor een weekendje écht ontkoppelen. Telefoons uit, niets doen. En wat is er dan fijner dan een verblijf in een Spa-hotel?

Hotel vol liefde (te koop!)

We stuurden Lisa van Hotel Capricho een berichtje en hadden geluk: er was nog een kamer vrij!

Lisa en Werner de eigenaren, leerden we twee jaar geleden kennen via een gezamenlijke kennis, die dacht dat we misschien konden samenwerken met onze zangvakanties. Dat is er nog niet van gekomen, maar het contact met deze lieve mensen is warm en waardevol gebleven.

Hun hotel staat inmiddels te koop. Twijfel je al een tijd of je de stap naar Spanje wil maken? Misschien is dit jouw kans…...

Na een hartelijk welkom door Werner en Lisa genoten we van een uurtje privé-spa

Lisa had voor ons ook een diner geregeld bij restaurant Ta Casa in Benialí. Pure verwennerij!

Avondwandeling & diner in Benialí

Vanuit Capricho wandelden we door het pittoreske dorpje in de bergen van de Vall de Gallinera. Het voelde een beetje alsof we in Virgin River waren beland – maar dan offline, zonder Netflix.

In het restaurant was van alles aan de hand. We hoorden dat de eigenaar in het ziekenhuis lag (gelukkig niet ernstig) en dat zijn moeder dapper de honneurs waarnam. Je kon merken dat dit nieuw voor haar was, maar de vaste gasten aan de bar hielpen haar met alles: een fles wijn openen, iets van de bovenste plank pakken. Heerlijk gemoedelijk.

Tussendoor kwam er regelmatig een oudere man binnen met een zaklamp – op zoek naar, ja… wat eigenlijk?

Het zorgde in elk geval voor veel gespreksstof tussen de gasten.

Op bezoek bij Casa Gallinera

De volgende dag reden we op de bonnefooi naar Casa Gallinera van Maud. Misschien had ze geen zin in bezoek en zouden we weer doorrijden, maar nog voordat we de auto uitstapten, klonk een vrolijke stem:

“Hé, dat is lang geleden!”

Gelukkig vond Maud het gezellig dat we kwamen – en ze had nog een kamer vrij.

We hebben veel bewondering voor haar. Ze runt deze prachtige casa rural grotendeels in haar eentje, met veel toewijding en warmte.

Met Maud gaan we in mei 2026 samenwerken: dan organiseren we samen een zangvakantie. Houd onze website in de gaten, want binnenkort kun je je aanmelden voor dit bijzondere avontuur.

Offline leesclub

Bij Maud mochten we aanschuiven bij de leesclub. Heerlijk dat dat nog bestaat – en supergoed voor ons Spaans! We konden alles redelijk goed volgen en zelfs gesprekjes voeren over het onderwerp. Een soort live Duolingo, haha.

Na twee uur lezen en praten – toch best intensief – vroegen we Maud uiteindelijk toch om het wifi-wachtwoord. Helemaal offline wilden we nu ook weer niet zijn.

Maud glimlachte en zei:

“Desconectar y disfrutar.”

Precies dat!